„Сакав да извршам самоубиство, сè беше подобро од тој пеколен живот“

Познато е дека тој беше првиот што успеа да го „земе скалпот“ на еден од најдобрите досега - Рафаел Надал, на Ролан Гарос, местото на кое Шпанецот е неприкосновен.

Сепак, дојде до голема победа на тој турнир, бидејќи беше посилен од сериозната фаза на депресија со која се бореше.

Прво, тој ја заврши кариерата поради мононуклеоза во 2015 година, но може да беше и покритие за она што навистина се случуваше.

Сè уште не е 100% разјаснето, Содерлинг ја потврдува таа приказна со кисела насмевка, но селекторот на шведската Дејвис-Куп селекција истакна дека станува збор за психичка борба.

Имав постојана вознемиреност, ме јадеше одвнатре. Седев во станот и најмала бучава ми правеше паника. Откако писмото ми падна низ врата, толку паничев што завршив на подот. Се тресев од страв од ѕвонењето на телефонот, истакна Содерлинг.

Проблеми се појавија кога тој го достигна „врвот“ во неговата кариера, по две последователни финале на „Ролан Гарос“ ситуацијата започнала да се влошува непосредно пред САД Опен во 2011 година.

Паничев и постојано плачев. Плачев и плачев, секој пат паничев кога требаше да излезам на терен. За прв пат, сфатив дека не можам. Дури и да ми го ставеа пиштолот на глава, немаше да излезам на терен во тие моменти. Сакав да извршам самоубиство. Иако во длабочините на мојата душа не сакав да умрам, сè беше подобро од тој пеколен живот, шокираше Содерлинг.

За среќа, сè заврши добро, Содерлинг се врати и се опорави, но не на теренот, туку во секојдневниот живот. На крајот, тој може да се пофали со 10 трофеи, како и две грен слем финалиња.